Pigłowski Jerzy
W zabytkowym kościele parafialnym w Dusznikachznajduje się epitafium Jerzego Pigłowskiego z pierwszej połowy XVII wieku. W kartuszowym obramieniuarchitektonicznym została umieszczona tablica z obecniezatartym napisem łacińskim. W zwieńczeniu herby: Sokola,Lubicz, Leszczyc, Ogończyk.Do czasu restaurowania kościoła w latach 1968/69można było dostrzec słabo widoczny portret Jerzego Pigłowskiego - na wzór portretów trumiennychcharakterystycznych dla baroku - w brązowo-wiśniowej tonacji oraz liczne fragmenty inskrypcji.
Tekst tej inskrypcji podaje Józef Łukaszewicz w dzielez 1858 roku "Krótki opis historyczny kościołów parochialnych, kościółków, kaplic, klasztorów, szkółekparochialnych, szpitali i innych zakładów w dawnej diecezji poznańskiej.
W polu zielonym pół dzika, pół niedźwiedzia czarnegokroczącego. W klejnocie nad hełmem w koronie półniedźwiedzia. - Pieczęć średniowieczna, Jakuba z Kruszy, pochodzi z 1411r. (J. Bieniak, Heraldyka polska ..., s.187).
Najstarsza zapiska sądowa pochodzi z 1396 r. (B.Ulanowski, Inscriptiones clenodiales..., nr 1341)
Herb znajduje się w Klejnotach Długoszowych i w herbarzyku Ambrożego. Herb ten występował w ziemi kaliskiej. Używały go rodziny: Bystrzonowski, Drozdeński,Galczewski, Gałczyński, Gorecki, Maniecki, Pigłowski, Sokoł, Sokołowski, Ulewicz. (Górzyński S., Kochanowski J., Herby szlachty polskiej, W-wa 1990)
Najstarsza zapiska sądowa pochodzi z 1396 r. (B.Ulanowski, Inscriptiones clenodiales..., nr 1341)
Herb znajduje się w Klejnotach Długoszowych i w herbarzyku Ambrożego. Herb ten występował w ziemi kaliskiej. Używały go rodziny: Bystrzonowski, Drozdeński,Galczewski, Gałczyński, Gorecki, Maniecki, Pigłowski, Sokoł, Sokołowski, Ulewicz. (Górzyński S., Kochanowski J., Herby szlachty polskiej, W-wa 1990)
JERZY PIGŁOWSKI
pochodził ze starodawnej, niezbyt zamożnej rodzinyszlacheckiej, której gniazdo rodowe znajdowało się wPigłowicach w "Wielkiej Polszcze" w powiecie pyzdrskim województwa kaliskiego. Jego drzewo genealogiczne możnawywieść od Andrzeja Pigłowskiego (+1588)i Katarzyny Pierzchlińskiej (+1577) herbu Leszczyc.
Jerzy był piątym - z dziesięciorga -dzieckiem Mikołaja i Jadwigi. Mikołaj, sekretarz i cześnik dworu króla ZygmuntaIII Wazy, w roku 1603 ożenił się z Jadwigą (+1620) zObrąpalskich, legitymujących sięherbami Lubicz i Ogończyk. W roku 1610 nabył od Niegolewskich Śliwno wparafii Duszniki. Zmarł w roku 1621. Pigłowscy byli dzierżawcami stołowych dóbr biskupich Duszniki.
Pigłowski, rycerz i dworzanin, na dworze króla Zygmunta III Wazy pełnił funkcje piwniczego. Wiernie służył także następcy - królowi Władysławowi IV. Brał udział w wyprawach przeciwko Turkom, Tatarom i Moskwie.
Pisał wiersze i panegiryki w języku łacińskim, m.in. ku czci królowej Cecylii Renaty, pierwszej żony Władysława IV.Panegiryk ten pt."Immortale Sidus Mortalitatis, SerenissimaCaecilia Renata. Poloniae & Sveciae Regina"został odczytanyw Warszawie w 1644r. z okazji śmierci królowej. Ukazał siędrukiem w 1664r. w Poznaniu, wydany przez Wojciecha Pigłowskiego młodszego brata Jerzego.
Wojciech, historyk (1613-1662) w szesnastym roku życia wstąpił do Zgromadzenia Jezuitów. W zakonie tym był profesorem i kaznodzieją. W późniejszych latach wystąpił z zakonu i został kanonikiem poznańskim.
Jerzy Pigłowski, znękany służbą rycerską i dworską,osiadł w Dusznikach, pełniąc funkcję proboszcza -zarządcy parafii
(por.S.Kozierowski "Szematyzm historyczny ustrojów parafialnych dzisiejszej Archidiecezji Poznańskiej. Poznań 1935).
Nadane z prezenty monarszej probostwo byłonajpewniej formą wynagrodzenia za wierną służbę,zapewniało też odpowiednie beneficja (uposażenie).Ponieważ Jerzy nie miał wyższych święceń kapłańskich,obowiązki kapłana wykonywali kanonicy poznańscy(por. życiorys Jana Kochanowskiego). Był najpewniej człowiekiem światłym, wykształconym.
Ożeniony z Dorotą z Niegolewamiał dwóch synów:Macieja ur. 25.2.1635r. i Jana ur. 28.10.1637r. W kościele parafialnym w Dusznikach odnotowano ich chrzest. Zmarł w 1643r. (w wieku około 35 lat ?).
Pigłowski, rycerz i dworzanin, na dworze króla Zygmunta III Wazy pełnił funkcje piwniczego. Wiernie służył także następcy - królowi Władysławowi IV. Brał udział w wyprawach przeciwko Turkom, Tatarom i Moskwie.
Pisał wiersze i panegiryki w języku łacińskim, m.in. ku czci królowej Cecylii Renaty, pierwszej żony Władysława IV.Panegiryk ten pt."Immortale Sidus Mortalitatis, SerenissimaCaecilia Renata. Poloniae & Sveciae Regina"został odczytanyw Warszawie w 1644r. z okazji śmierci królowej. Ukazał siędrukiem w 1664r. w Poznaniu, wydany przez Wojciecha Pigłowskiego młodszego brata Jerzego.
Wojciech, historyk (1613-1662) w szesnastym roku życia wstąpił do Zgromadzenia Jezuitów. W zakonie tym był profesorem i kaznodzieją. W późniejszych latach wystąpił z zakonu i został kanonikiem poznańskim.
Jerzy Pigłowski, znękany służbą rycerską i dworską,osiadł w Dusznikach, pełniąc funkcję proboszcza -zarządcy parafii
(por.S.Kozierowski "Szematyzm historyczny ustrojów parafialnych dzisiejszej Archidiecezji Poznańskiej. Poznań 1935).
Nadane z prezenty monarszej probostwo byłonajpewniej formą wynagrodzenia za wierną służbę,zapewniało też odpowiednie beneficja (uposażenie).Ponieważ Jerzy nie miał wyższych święceń kapłańskich,obowiązki kapłana wykonywali kanonicy poznańscy(por. życiorys Jana Kochanowskiego). Był najpewniej człowiekiem światłym, wykształconym.
Ożeniony z Dorotą z Niegolewamiał dwóch synów:Macieja ur. 25.2.1635r. i Jana ur. 28.10.1637r. W kościele parafialnym w Dusznikach odnotowano ich chrzest. Zmarł w 1643r. (w wieku około 35 lat ?).
W Śliwnie mieszkał syn Jerzego, Maciej Pigłowski, który ufundował ojcu nagrobek wraz z epitafium.
W latach 1662/65 uposażył alterię Różańca świętego w naszym kościele. Dzięki czemu rozwinął się kult Matki Boskiej Różańcowej, a w 1681 roku zostało założone Bractwo Różańcowe.
W latach 1662/65 uposażył alterię Różańca świętego w naszym kościele. Dzięki czemu rozwinął się kult Matki Boskiej Różańcowej, a w 1681 roku zostało założone Bractwo Różańcowe.
Opracowano na podstawie Biuletynu TMZD nr 4